Vrijdag 27 juni 2014
Vertrek vanaf de Scheenen om 13.25 uur. We gingen met 9 Wilde Wieven. Ipv Inez reed Monique mee. Monique komt dus uit Heeswijk en vertrok daar om 12.30. Ruim op tijd zou je zeggen. Om 13.40 was ze gearriveerd in Reek. Een kwartier te laat! Ruim een uur gedaan over een stukje wat in 20 minuten te rijden is: haar bagage was ze 3 keer verloren onderweg, ze is gevallen tijdens het tanken en ze moest terug omdat ze haar roze hesje vergeten was. Enfin... we verlieten luid toeterend ons mooie Reek, nagezwaaid door de jeugd van de Kreekl. We waren op weg.
Het eerste stuk was snelweg. Tot in Duitsland. Daar verlieten we het brede asfalt om over wat kleinere wegen naar onze eindbestemming te gaan: Remscheid. Na een korte stop zonder gebak reden we verder. Dwars door Dusseldorf op vrijdagmiddag. Slecht idee. Hier hadden ze de rode golf bedacht ipv de groene. De motoren liepen goed warm, Miranda dacht nog even dat haar been in brand stond en midden op een splitsing stopte de oververhitte Ducati van Gonny ermee. Even kwartiertje wachten. Maar het weer was goed als we de vaart erin hielden, evenals de stemming. Rond 19 uur en 195 km op de teller kwamen we bij het Ascot hotel aan. Luxe!!
 |
| Miranda staat in de duwstand geparkeerd |
Nadat we ons geïnstalleerd hadden op de drie 3-persoonskamers streken we neer aan de bar om onze eerste Weizen te drinken. We belden 2 taxi's (anders moesten we lopen: 1,5 km bergop) en lieten ons naar een tapasbar brengen. Het was niet de tapasbar die we in gedachten hadden, maar een andere. Ook goed. Uitgehongerd (we hadden immers ons 4-uurtje niet gehad) lieten we de ober weten maar het een en ander te serveren. Al snel kwam het voorgerecht. Samen met nog veel meer Weizen.
 |
| In den beginne.... |
 |
| De glazen kwamen niet leeg |
 |
| Schnaps |
Na het voorgerecht kwam er niets meer. Dat was de tapas. Wij dachten toch van niet. We willen het hoofdgerecht! Dus een nieuwe serie volgde. Dubbel hoofdgerecht dus. En het toetje was een bevroren crème brûlée. Heerlijk allemaal. Toen kwam de schnaps, daarna de jonge jenever.
Het WK voetbal is overal zichtbaar. En uiteraard moesten we wel Duitse trofeeën verzamelen. Dus Dorethe en ik op pad. Na een aantal mislukte pogingen en nog een paar Weizen tussen de schnaps door lukte het ons uiteindelijk de Duitse vlaggen te veroveren die om de autospiegels zaten van een auto voor het restaurant. We kwamen erachter dat deze ook als muts door konden gaan.
Het werd steeds gezelliger. We leerden ook al snel andere gezellige Duitse gasten kennen.
 |
| Gezellig |
 |
| Op tafel in het restaurant |
Uiteindelijk stonden we in het restaurant op de tafel. Het was toen denk ik 0.30 uur. Tijd om naar huis te gaan. Om de dag erna er weer vroeg uit te gaan om een heerlijke fitte motorrit te maken met fijne haarspeldbochten. Hum, dacht het niet. Pfff. Wat hadden wij het (bijna allemaal) zwaar.
Zaterdag 28 juni 2014
De dag begon na een paar koppen sterke koffie goed.
 |
| Koffie! |
De zon scheen. Acht motoren liepen al te ronken. Helaas... nummer 9 liet het afweten. Niet meer aan de praat te krijgen. Dus Dennis werd gebeld om motor en vrouw op te komen halen in Remscheid. Balen! Toen waren we nog met acht.
 |
| Balen, Miranda naar huis |
 |
| De afrit van het Ascot Hotel |
We hadden zo'n mooie tocht buiten Remscheid. Zo lelijk als de stad is, zo mooi is de omgeving. Totdat het begon te regenen om 13.45 uur. We gingen schuilen onder een idyllisch bruggetje. Toen we dachten nu gaat het stortregenen gingen we weer rijden.
 |
| Schuilen |
Zonder regenkleding (alleen Sandra was zo slim dit wel aan te trekken). Het water liep tot ver tussen onze billen en tenen. Handschoenen konden we uitwringen en broeken werden gedroogd met föhn. Het helpt wel goed als je de natte spullen in het lege bed van Miranda onder een dekentje legt. Jomanda is er niets bij. Bedankt Monique! Om 15 uur besloten we te stoppen met rijden. Het regende zo hard en wat rust konden we nog wel gebruiken na gisteravond.
 |
| Gonny na de regenbui |
 |
| De handen van Gonny na de regenbui |
 |
| Karin aan het fohnen |
Deze avond deden we het wel wat rustiger aan. Maar er moesten toch wel weer wat trofeeën in de wacht gesleept worden uiteraard.
 |
| Sandra heeft ook een vlaggetje gescoord |
 |
| De kamer van Karin, Dorethe en Sandra |
 |
| Slingers |
Zingen kunnen we ook!
Zondag 29 juni 2014
De laatste dag alweer. Het is niet meer gestopt met regenen. Heel jammer. Na een heerlijk ontbijtje worden de spullen weer op de motoren gebonden. Regenpakken hebben we dit keer wel aan. We zijn fris en fruitig. We gaan Dusseldorf omzeilen en rijden terug naar Reek. Op tijd klaarzitten voor de WK wedstrijd Nederland-Mexico. Onze roze hesjes verwisselen voor oranje. Het was weer een top weekend!
