Het laatste tochtje alweer van dit jaar. Jammer. In ieder geval het laatste ritje met de club. Hopelijk komen er nog een aantal mooie dagen.
Met: Karin - Dorethe - Claudia - Sandra - Miranda
Bijna 100 km gereden (vroeg donker)
Het gas hadden we goed open deze avond. Maar heerlijk gereden al was de was erg hobbelig tot aan Veghel. En is het weer toch wel kouder aan het worden. Sandra reed voorop, Karin heeft ook een stuk voorop gereden. We hadden een prachtig terras in Best: 't Boshuys, nr. 23 in de terras top 100. www.boshuys-best.nl Alleen de muntthee van Miranda wilde niet trekken die ze speciaal vers voor haar hadden geplukt.
Nadat alle ins en outs van de Reek waren besproken zijn we verder gegaan. Claudia kon nog net een sukkel ontwijken (man natuurlijk) die helemaal schuin in zijn oude zilvergrijze Volkswagen Golf onderuit hing om deze met 160 km per uur plotsklaps naar links te gooien (wij reden links en 160 km/u). Dat naar links komen konden we zien aankomen. Maar hij gooide de auto zo hard naar links dat ie bijna tegen de vangrail klapte (en de macht over het stuur maar ter ternauwernood kon handhaven) dat de achterste Wilde Wieven (vooral Claudia) zich echt een hoedje schrok (in dit geval dus een helm).
Enfin, we zijn weer heelhuids thuis aangekomen en met een biertje bij Karin afgesloten, plannen makend voor ons Wilde Wieven Weekend 2013!
zondag 16 september 2012
zondag 2 september 2012
31 augustus 2012 - Wilde Wieven weekend 2012
Datum: 31 augustus - 2 september 2012
Plaats: Borghees / Emmerich am Rhein
Overnachting: Hause Grünort www.grunort.nl
Aantal gereden kilometers totaal: 450 km
Met: Inez, Dorethe, Heidy, Sylvia, Gonny, Miranda, Sandra, Karin en Claudia
Om 13.30 uur vertrokken vanuit Reek. Een mooie route dwars door de steden Nijmegen en Arnhem (hoeveel stoplichten hebben ze daar wel nie!) om uiteindelijk rond de klok van 18 uur in Borghees aan te komen. De ontvangst over de weg vol met split was wat minder, maar wij laten ons niet uit het veld slaan door een beetje grind op de weg.
Haus Grünort was groot en modern. Met 3 aparte slaapkamers en een slaapbank in de extra huiskamer voor gasten en eigen badkamers, konden we het hier wel 3 dagen volhouden. En dat voor 400 euro (voor 9 personen!). Toen bleek Roellie de vrouw des huizes ook nog eens fantastisch te kunnen koken.
We kregen 3 gangen. Het toetje was heerlijk en ik kreeg de Pit. Ik dacht al, wat is dat ding hard en kreeg het niet weg gekauwd. Ik probeerde het nog onder de tafel weg te moffelen aan de hond maar helaas. Toen ze in de gaten kregen dat mijn nagerecht uit de Pit bestond waren ze zo aardig te zeggen dat ik dan een wens mocht doen. Dat heb ik toen maar gedaan.
Frans en Roellie waren zo enorm gastvrij, dat was niet te geloven. Ze sleepten van alles aan: flessen wijn die al jaren lagen te rijpen in hun wijnkelder. Hapjes ten overvloede, sandwiches, gehaktbrood eigus gemaakt, olijven, bier. We hoefden maar te wijzen en de glazen werden weer gevuld. We durfden zelfs niet teveel te eten op dag 2 buiten de deur, omdat we wisten dat Roellie en Frans er weer enorm veel werk zouden maken van de hapjes en drankjes. En dat voor 400 euro!
Inez sliep bij Heidy en Sylvia. Een drie-persoons kamer. Aangezien iedereen elkaar kan vertrouwen blijven telefoons nog weleens onbeheerd ergens liggen. Zo ook de telefoon van Inez op de slaapkamer. Heidy en Sylvia zijn 14,5 minuten bezig geweest zichzelf op de foto te krijgen met het toestel van Inez. De eerste mislukte. Tot ze op het idee kwamen voor de spiegel te gaan staan zodat ze zichzelf op het schermpje van de telefoon konden zien om dan een foto te knippen.
Op zaterdagmiddag hadden we het erover hoe goed alles ging. Aan het eind van de middag startte de motor van Miranda niet meer. We hadden te vroeg gejuicht. Gelukkig waren er (weer) 3 heren die het van ons overnamen en de motor aan de praat kregen (zie ook ons Hell's Angel avontuur). Echt, we doen het niet met opzet!
Het afscheid viel ons zwaar. Karin had al ons geld bij elkaar geveegd en met ruim 600 euro liep ze opgewekt naar Frans en Roellie. Er zou nog wel een fooitje aan zitten hadden we heel royaal bedacht. Frans gaf ons de rekening: Ruim 1000 euro??!!!!!!! We waren in rep en roer. Sandra moest weer gaan pinnen, Dorethe en ik gingen maar ff roken, Miranda ging naar de motor kijken (rijden deed ie toch nie) en Sylvia en Heidy gingen verhaal halen bij Frans. We hadden wijn gekregen van 18 euro per fles! En al die hapjes, jaha, die moesten ook betaald worden. Nee, de sauna (die we verzuimd hadden uit te zetten) die was gratis. Die fooi hebben we maar niet gegeven, maar uiteindelijk hebben we voor alles wat we gedaan en genuttigd hebben toch nog een mooi bedrag betaald. En daarmee bedoel ik dat het achter gezien toch niets te duur was.
We zijn het inmiddels gewend om Miranda eerst aan te duwen alvorens we op pad kunnen gaan. In het begin startte Dorethe de voort geduwde motor. Maar later kon Miranda dit kunstje zelf ook. Bij het vertrek van Hause Grünort duwde Miranda nog mee. Met pak al helemaal aan en helm op haar hoofd rende ze achter haar motor aan. Toen deze plots aansloeg en ervandoor ging struikelde Miranda. Normaliter zou ze nog best haar evenwicht hebben kunnen bewaren, maar door de topzware helm op haar hoofd raakte ze uit balans en viel op de grond. Zwaar gewond aan handen (waren blauw bleek later) en met beschadigde laarzen kon de terugreis voor ons beginnen.
Plaats: Borghees / Emmerich am Rhein
Overnachting: Hause Grünort www.grunort.nl
Aantal gereden kilometers totaal: 450 km
Met: Inez, Dorethe, Heidy, Sylvia, Gonny, Miranda, Sandra, Karin en Claudia
Om 13.30 uur vertrokken vanuit Reek. Een mooie route dwars door de steden Nijmegen en Arnhem (hoeveel stoplichten hebben ze daar wel nie!) om uiteindelijk rond de klok van 18 uur in Borghees aan te komen. De ontvangst over de weg vol met split was wat minder, maar wij laten ons niet uit het veld slaan door een beetje grind op de weg.
Haus Grünort was groot en modern. Met 3 aparte slaapkamers en een slaapbank in de extra huiskamer voor gasten en eigen badkamers, konden we het hier wel 3 dagen volhouden. En dat voor 400 euro (voor 9 personen!). Toen bleek Roellie de vrouw des huizes ook nog eens fantastisch te kunnen koken.
Voorgerecht: Gefrituurd ding met heerlijk visje |
Hoofdgerecht: Linzen met varkenslapje en paddestoel |
Nagerecht: Mango met suiker en kokos |
De Pit |
Sandra hoefde maar te wijzen en Frans vulde bij. |
Ja, Frans die kan er wat van! |
Inez sliep bij Heidy en Sylvia. Een drie-persoons kamer. Aangezien iedereen elkaar kan vertrouwen blijven telefoons nog weleens onbeheerd ergens liggen. Zo ook de telefoon van Inez op de slaapkamer. Heidy en Sylvia zijn 14,5 minuten bezig geweest zichzelf op de foto te krijgen met het toestel van Inez. De eerste mislukte. Tot ze op het idee kwamen voor de spiegel te gaan staan zodat ze zichzelf op het schermpje van de telefoon konden zien om dan een foto te knippen.
Op zaterdagmiddag hadden we het erover hoe goed alles ging. Aan het eind van de middag startte de motor van Miranda niet meer. We hadden te vroeg gejuicht. Gelukkig waren er (weer) 3 heren die het van ons overnamen en de motor aan de praat kregen (zie ook ons Hell's Angel avontuur). Echt, we doen het niet met opzet!
Het afscheid viel ons zwaar. Karin had al ons geld bij elkaar geveegd en met ruim 600 euro liep ze opgewekt naar Frans en Roellie. Er zou nog wel een fooitje aan zitten hadden we heel royaal bedacht. Frans gaf ons de rekening: Ruim 1000 euro??!!!!!!! We waren in rep en roer. Sandra moest weer gaan pinnen, Dorethe en ik gingen maar ff roken, Miranda ging naar de motor kijken (rijden deed ie toch nie) en Sylvia en Heidy gingen verhaal halen bij Frans. We hadden wijn gekregen van 18 euro per fles! En al die hapjes, jaha, die moesten ook betaald worden. Nee, de sauna (die we verzuimd hadden uit te zetten) die was gratis. Die fooi hebben we maar niet gegeven, maar uiteindelijk hebben we voor alles wat we gedaan en genuttigd hebben toch nog een mooi bedrag betaald. En daarmee bedoel ik dat het achter gezien toch niets te duur was.
Poing! |
Hou me tegen! |
De beschadigde laars van Miranda na de valpartij. |
Lastig wanneer je zonnebril vast zit aan je helm |
Op zoek naar een terras |
Wie van de 3. |
29 augustus 2012 - Limburg
Onze laatste rit voor het Wilde Wieven weekend. Onze een na laatste woensdagavondrit van dit seizoen. Het is alweer om 21 uur donker en dat is jammer. Dus we kwamen om 21.45 uur in het donker weer Reek binnen geknetterd. Afsluitend bij Heidy met een lekker koud pilsje. We zijn naar Limburg gereden. Eerst een stukje snelweg, daarna door de mooie Limburgse plaatsjes. We hebben o.a. de geboorteplaats van Miranda gezien, de woonplaats van Miranda IIsselstein en de woonplaats van de zus van Miranda Oirle. Luid toeterend reden we even langs om gedag te zeggen. Voor ons doen was dit een lange rit: 135 km. Het weer was prima. Nu zijn we klaar voor het weekend!
Abonneren op:
Posts (Atom)