zondag 2 september 2012

31 augustus 2012 - Wilde Wieven weekend 2012

Datum: 31 augustus - 2 september 2012
Plaats: Borghees / Emmerich am Rhein
Overnachting: Hause Grünort www.grunort.nl
Aantal gereden kilometers totaal: 450 km
Met: Inez, Dorethe, Heidy, Sylvia, Gonny, Miranda, Sandra, Karin en Claudia

Om 13.30 uur vertrokken vanuit Reek. Een mooie route dwars door de steden Nijmegen en Arnhem (hoeveel stoplichten hebben ze daar wel nie!) om uiteindelijk rond de klok van 18 uur in Borghees aan te komen. De ontvangst over de weg vol met split was wat minder, maar wij laten ons niet uit het veld slaan door een beetje grind op de weg.

Haus Grünort was groot en modern. Met 3 aparte slaapkamers en een slaapbank in de extra huiskamer voor gasten en eigen badkamers, konden we het hier wel 3 dagen volhouden. En dat voor 400 euro (voor 9 personen!). Toen bleek Roellie de vrouw des huizes ook nog eens fantastisch te kunnen koken.

Voorgerecht: Gefrituurd ding met heerlijk visje
Hoofdgerecht: Linzen met varkenslapje en paddestoel

Nagerecht: Mango met suiker en kokos
We kregen 3 gangen. Het toetje was heerlijk en ik kreeg de Pit. Ik dacht al, wat is dat ding hard en kreeg het niet weg gekauwd. Ik probeerde het nog onder de tafel weg te moffelen aan de hond maar helaas. Toen ze in de gaten kregen dat mijn nagerecht uit de Pit bestond waren ze zo aardig te zeggen dat ik dan een wens mocht doen. Dat heb ik toen maar gedaan.

De Pit
Frans en Roellie waren zo enorm gastvrij, dat was niet te geloven. Ze sleepten van alles aan: flessen wijn die al jaren lagen te rijpen in hun wijnkelder. Hapjes ten overvloede, sandwiches, gehaktbrood eigus gemaakt, olijven, bier. We hoefden maar te wijzen en de glazen werden weer gevuld. We durfden zelfs niet teveel te eten op dag 2 buiten de deur, omdat we wisten dat Roellie en Frans er weer enorm veel werk zouden maken van de hapjes en drankjes. En dat voor 400 euro!


Sandra hoefde maar te wijzen en Frans vulde bij.
Ja, Frans die kan er wat van!




















Inez sliep bij Heidy en Sylvia. Een drie-persoons kamer. Aangezien iedereen elkaar kan vertrouwen blijven telefoons nog weleens onbeheerd ergens liggen. Zo ook de telefoon van Inez op de slaapkamer. Heidy en Sylvia zijn 14,5 minuten bezig geweest zichzelf op de foto te krijgen met het toestel van Inez. De eerste mislukte. Tot ze op het idee kwamen voor de spiegel te gaan staan zodat ze zichzelf op het schermpje van de telefoon konden zien om dan een foto te knippen.



Op zaterdagmiddag hadden we het erover hoe goed alles ging. Aan het eind van de middag startte de motor van Miranda niet meer. We hadden te vroeg gejuicht. Gelukkig waren er (weer) 3 heren die het van ons overnamen en de motor aan de praat kregen (zie ook ons Hell's Angel avontuur). Echt, we doen het niet met opzet!



Het afscheid viel ons zwaar. Karin had al ons geld bij elkaar geveegd en met ruim 600 euro liep ze opgewekt naar Frans en Roellie. Er zou nog wel een fooitje aan zitten hadden we heel royaal bedacht. Frans gaf ons de rekening: Ruim 1000 euro??!!!!!!! We waren in rep en roer. Sandra moest weer gaan pinnen, Dorethe en ik gingen maar ff roken, Miranda ging naar de motor kijken (rijden deed ie toch nie) en Sylvia en Heidy gingen verhaal halen bij Frans. We hadden wijn gekregen van 18 euro per fles! En al die hapjes, jaha, die moesten ook betaald worden. Nee, de sauna (die we verzuimd hadden uit te zetten) die was gratis. Die fooi hebben we maar niet gegeven, maar uiteindelijk hebben we voor alles wat we gedaan en genuttigd hebben toch nog een mooi bedrag betaald. En daarmee bedoel ik dat het achter gezien toch niets te duur was.

Poing!

Hou me tegen!


















De beschadigde laars van Miranda na de valpartij.
We zijn het inmiddels gewend om Miranda eerst aan te duwen alvorens we op pad kunnen gaan. In het begin startte Dorethe de voort geduwde motor. Maar later kon Miranda dit kunstje zelf ook. Bij het vertrek van Hause Grünort duwde Miranda nog mee. Met pak al helemaal aan en helm op haar hoofd rende ze achter haar motor aan. Toen deze plots aansloeg en ervandoor ging struikelde Miranda. Normaliter zou ze nog best haar evenwicht hebben kunnen bewaren, maar door de topzware helm op haar hoofd raakte ze uit balans en viel op de grond. Zwaar gewond aan handen (waren blauw bleek later) en met beschadigde laarzen kon de terugreis voor ons beginnen.



Lastig wanneer je zonnebril vast zit aan je helm

Op zoek naar een terras

Wie van de 3.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten