zondag 26 mei 2013
donderdag 23 mei 2013
22 mei 2013 - Lange koude rit
Aanwezig: Inez - Dorethe - Karin - Heidy - Sylvia - Claudia - Sandra
Afstand: 145 km
We hebben lang getwijfeld of deze rit wel doorgang kon vinden. Vooral toen het begon te regenen om 15.45 uur en ook nog eens om 16.30 uur. Nog anderhalf uur te gaan. De tijd tikt langzaam weg. Er wordt nog een Appje de Wilde Wieven groep in gegooid. Onze weervrouw wordt vergeefs geraadpleegd. Maar 17.45 uur de uitslag: de rit gaat door!
De bedoeling was (sinds de onofficiele rit van vorige week) om een lange rit te maken. Vandaar dat we afweken van onze gebruikelijke vertrektijd 18.30 uur, maar in plaats daarvan om 18.00 uur vertrokken. Het zorgde weer voor het nodige zweet om dit op tijd te halen.
Maar onze mannen zorgen er doorgaans keurig voor dat de motors buiten gereden worden, de motor alvast warm draait en dat wij vrouwtjes er zo op kunnen stappen (helaas... maar een enkele man doet dit). De lucht was grijs, de kwikmeter gaf 13 graden aan (echt waar, zo koud was het niet eerder in mei) en de wind liet de takken aardig zwiepen en dus besloten wij iets minder ruig te doen dan normaal. Geen lang stuk snelweg, maar binnendoor naar de Heuvelrug in Utrecht. Stervenskoud hadden we het tot onze eerste stop na 64 km. Daar waren we om 19.00 uur.
De haard was daarbinnen aan. Na een kop hete drank (ik had persoonlijk liever sterke) waren we weer een beetje opgewarmd. De eerste reacties waren: kortste weg naar huis. Maar ja, dat is ook voor schut om om 19.30 uur alweer Reek binnen te rijden en bier te gaan drinken. Dat zou ons imago geen goed doen.
We besloten een lusje te maken van 36 km voor een tweede stop. En ik moet zeggen dat deze tweede rit heerlijk was. De wind was gaan liggen, een schraal zonnetje piepte door een verdwaalde grijze wolk. Mooi tochtje dus. Sjieke stop bij Nol (in het bos).
De derde etappe bedroeg 45 km. Over Ewijkse brug, Bergharen, Hernen. Na een km of 30 werd het toch wel weer kouder, maar het was goed te doen. uiteindelijk dus 145 km gereden te hebben denderden we Reek weer binnen. Mooie tocht, fijne rit achter de rug. Op een achterlijke Mercedesbestuurder na (ouwe Mercedes) die ons bij Velp (NB) bijna schepte door te lang aan de verkeerde kant van de weg te blijven rijden. Eikel! Kon ik wel eindelijk mijn seinlamp eens gebruiken (ff zoeken) en Heidy haar middelvinger.
Afsluiting bij Sylvia gehad, want die is morgen jarig. Dus de nodige chips en toastjes hadden we alvast opgegeten. Want ja, na het sporten krijg je altijd honger (en dorst). En wij hadden flink geMOTORsport, ja! Dus...
Afstand: 145 km
We hebben lang getwijfeld of deze rit wel doorgang kon vinden. Vooral toen het begon te regenen om 15.45 uur en ook nog eens om 16.30 uur. Nog anderhalf uur te gaan. De tijd tikt langzaam weg. Er wordt nog een Appje de Wilde Wieven groep in gegooid. Onze weervrouw wordt vergeefs geraadpleegd. Maar 17.45 uur de uitslag: de rit gaat door!
De bedoeling was (sinds de onofficiele rit van vorige week) om een lange rit te maken. Vandaar dat we afweken van onze gebruikelijke vertrektijd 18.30 uur, maar in plaats daarvan om 18.00 uur vertrokken. Het zorgde weer voor het nodige zweet om dit op tijd te halen.
 |
| Zo koud! |
De haard was daarbinnen aan. Na een kop hete drank (ik had persoonlijk liever sterke) waren we weer een beetje opgewarmd. De eerste reacties waren: kortste weg naar huis. Maar ja, dat is ook voor schut om om 19.30 uur alweer Reek binnen te rijden en bier te gaan drinken. Dat zou ons imago geen goed doen.
We besloten een lusje te maken van 36 km voor een tweede stop. En ik moet zeggen dat deze tweede rit heerlijk was. De wind was gaan liggen, een schraal zonnetje piepte door een verdwaalde grijze wolk. Mooi tochtje dus. Sjieke stop bij Nol (in het bos).
De derde etappe bedroeg 45 km. Over Ewijkse brug, Bergharen, Hernen. Na een km of 30 werd het toch wel weer kouder, maar het was goed te doen. uiteindelijk dus 145 km gereden te hebben denderden we Reek weer binnen. Mooie tocht, fijne rit achter de rug. Op een achterlijke Mercedesbestuurder na (ouwe Mercedes) die ons bij Velp (NB) bijna schepte door te lang aan de verkeerde kant van de weg te blijven rijden. Eikel! Kon ik wel eindelijk mijn seinlamp eens gebruiken (ff zoeken) en Heidy haar middelvinger.
  |
Nieuwe regel: niet stilstaan in de bocht.
|
Afsluiting bij Sylvia gehad, want die is morgen jarig. Dus de nodige chips en toastjes hadden we alvast opgegeten. Want ja, na het sporten krijg je altijd honger (en dorst). En wij hadden flink geMOTORsport, ja! Dus...
 |
| Zoek de Nol... |
vrijdag 17 mei 2013
15 mei 2013 - rit 3 die geen 3 mag zijn
Belangrijke huishoudelijke mededeling: Let op dit was geen officiele rit! Die is volgende week. Vandaag regende het namelijk te hard. De echte Wieven toeterde op de weg, de rest toeterde binnen.
Afstand: 110 km
Aanwezig: Dorethe - Miranda - Sandra - Claudia - Karin
Aangezien onze vaste navigator het liet afweten voor het op hande zijnde noodweer reed Dorethe deze keer voorop. Achteraan reed Miranda, om speciale redenen, hierover later meer.
We vertrokken om 19.00 uur vanaf de Scheenen (ons vaste verzamelpunt). Geen wolkje aan de lucht. Al hadden we wel wat last van de felle zon. Prachtig weer dus. De rit bracht ons via het pontje aan de loswal in Cuijk, door een dichte zwerm vliegen, met een omweg naar Beek. Nog een stukje Nijmegen gedaan waar ieders oog viel op een jogster. Ze liep aan de linkerkant van weg. En even ter visualisatie: ze had een groen legerpetje op, daaronder uit kwam een lange blonde staart, strak truitje, strak broekje en deze was heel heel kort. Zelfs met onze duivelse snelheid zagen we allen (bleek achteraf) dat niet alles zo strak was zoals wij vrouwen dat het liefste hebben. En zoals jullie mannen dat graag zien. Enfin, bij het eerste stoplicht klapten de vizieren allemaal omhoog en werd dit voorval even flink onder de loep genomen.
We vervolgden onze weg de Ooijpolder in. Echt mooie dijk, hele mooie bochten, weinig verkeer, schoon wegdek. Genieten! Bij Oortjeshekken mochten de motoren even afkoelen en wij ook.
De terugweg was ook heerlijk. Over de 7 heuvelen heen, Groesbeek door en toen een woonwijk in Mook vanuit alle hoeken eens goed bekeken. Om deze wijk te zien moesten we zelfs keren! Hand in de lucht en cirkels maken. Dat betekent keren. Eigenlijk hetzelfde als in de kroeg, daar betekent het ook een rondje. Dus dat teken kennen we wel. Vanuit Plasmolen zochten we de pont weer op. Maar deze was uit de vaart. Het was immers al 21.15 uur. Dan maar over Heumen. Door een vrachtwagen verloren we Karin uit het oog. Maar die kon zelf de weg naar Reek wel vinden.
We sloten af bij Miranda. Daar stond namelijk nog een fustje die op MOEST en dat hebben we dan ook maar gedaan. Heidy en Sylvia deden ook nog gezellig mee. Ze hadden heel fijn getoeterd binnen en veel kennis opgedaan. Even wat trefwoorden: tea-baggen, angry dragon, tarrels. En ik geef toe: toen ik opzocht onder afbeeldingen in Google hoe ik dat nou allemaal precies moest schrijven toe kwam ik er ook nog achter dat er scharreltarrels bestaan. Haha. SCHARRELTARRELS. Die zullen dan wel biologisch meer verantwoord zijn. Voor de natuurbewuste medemens. Om 3 uur ging de laatste richting huis.
Afstand: 110 km
Aanwezig: Dorethe - Miranda - Sandra - Claudia - Karin
Aangezien onze vaste navigator het liet afweten voor het op hande zijnde noodweer reed Dorethe deze keer voorop. Achteraan reed Miranda, om speciale redenen, hierover later meer.
We vertrokken om 19.00 uur vanaf de Scheenen (ons vaste verzamelpunt). Geen wolkje aan de lucht. Al hadden we wel wat last van de felle zon. Prachtig weer dus. De rit bracht ons via het pontje aan de loswal in Cuijk, door een dichte zwerm vliegen, met een omweg naar Beek. Nog een stukje Nijmegen gedaan waar ieders oog viel op een jogster. Ze liep aan de linkerkant van weg. En even ter visualisatie: ze had een groen legerpetje op, daaronder uit kwam een lange blonde staart, strak truitje, strak broekje en deze was heel heel kort. Zelfs met onze duivelse snelheid zagen we allen (bleek achteraf) dat niet alles zo strak was zoals wij vrouwen dat het liefste hebben. En zoals jullie mannen dat graag zien. Enfin, bij het eerste stoplicht klapten de vizieren allemaal omhoog en werd dit voorval even flink onder de loep genomen.
We vervolgden onze weg de Ooijpolder in. Echt mooie dijk, hele mooie bochten, weinig verkeer, schoon wegdek. Genieten! Bij Oortjeshekken mochten de motoren even afkoelen en wij ook.
De terugweg was ook heerlijk. Over de 7 heuvelen heen, Groesbeek door en toen een woonwijk in Mook vanuit alle hoeken eens goed bekeken. Om deze wijk te zien moesten we zelfs keren! Hand in de lucht en cirkels maken. Dat betekent keren. Eigenlijk hetzelfde als in de kroeg, daar betekent het ook een rondje. Dus dat teken kennen we wel. Vanuit Plasmolen zochten we de pont weer op. Maar deze was uit de vaart. Het was immers al 21.15 uur. Dan maar over Heumen. Door een vrachtwagen verloren we Karin uit het oog. Maar die kon zelf de weg naar Reek wel vinden.
We sloten af bij Miranda. Daar stond namelijk nog een fustje die op MOEST en dat hebben we dan ook maar gedaan. Heidy en Sylvia deden ook nog gezellig mee. Ze hadden heel fijn getoeterd binnen en veel kennis opgedaan. Even wat trefwoorden: tea-baggen, angry dragon, tarrels. En ik geef toe: toen ik opzocht onder afbeeldingen in Google hoe ik dat nou allemaal precies moest schrijven toe kwam ik er ook nog achter dat er scharreltarrels bestaan. Haha. SCHARRELTARRELS. Die zullen dan wel biologisch meer verantwoord zijn. Voor de natuurbewuste medemens. Om 3 uur ging de laatste richting huis.
Abonneren op:
Posts (Atom)