15 mei 2013 - rit 3 die geen 3 mag zijn

Belangrijke huishoudelijke mededeling: Let op dit was geen officiele rit! Die is volgende week. Vandaag regende het namelijk te hard. De echte Wieven toeterde op de weg, de rest toeterde binnen.

Afstand: 110 km
Aanwezig: Dorethe - Miranda - Sandra - Claudia - Karin


Aangezien onze vaste navigator het liet afweten voor het op hande zijnde noodweer reed Dorethe deze keer voorop. Achteraan reed Miranda, om speciale redenen, hierover later meer.

We vertrokken om 19.00 uur vanaf de Scheenen (ons vaste verzamelpunt). Geen wolkje aan de lucht. Al hadden we wel wat last van de felle zon. Prachtig weer dus. De rit bracht ons via het pontje aan de loswal in Cuijk, door een dichte zwerm vliegen, met een omweg naar Beek. Nog een stukje Nijmegen gedaan waar ieders oog viel op een jogster. Ze liep aan de linkerkant van weg. En even ter visualisatie: ze had een groen legerpetje op, daaronder uit kwam een lange blonde staart, strak truitje, strak broekje en deze was heel heel kort. Zelfs met onze duivelse snelheid zagen we allen (bleek achteraf) dat niet alles zo strak was zoals wij vrouwen dat het liefste hebben. En zoals jullie mannen dat graag zien. Enfin, bij het eerste stoplicht klapten de vizieren allemaal omhoog en werd dit voorval even flink onder de loep genomen.

We vervolgden onze weg de Ooijpolder in. Echt mooie dijk, hele mooie bochten, weinig verkeer, schoon wegdek. Genieten! Bij Oortjeshekken mochten de motoren even afkoelen en wij ook.

De terugweg was ook heerlijk. Over de 7 heuvelen heen, Groesbeek door en toen een woonwijk in Mook vanuit alle hoeken eens goed bekeken. Om deze wijk te zien moesten we zelfs keren! Hand in de lucht en cirkels maken. Dat betekent keren. Eigenlijk hetzelfde als in de kroeg, daar betekent het ook een rondje. Dus dat teken kennen we wel. Vanuit Plasmolen zochten we de pont weer op. Maar deze was uit de vaart. Het was immers al 21.15 uur. Dan maar over Heumen. Door een vrachtwagen verloren we Karin uit het oog. Maar die kon zelf de weg naar Reek wel vinden.

We sloten af bij Miranda. Daar stond namelijk nog een fustje die op MOEST en dat hebben we dan ook maar gedaan. Heidy en Sylvia deden ook nog gezellig mee. Ze hadden heel fijn getoeterd binnen en veel kennis opgedaan. Even wat trefwoorden: tea-baggen, angry dragon, tarrels. En ik geef toe: toen ik opzocht onder afbeeldingen in Google hoe ik dat nou allemaal precies moest schrijven toe kwam ik er ook nog achter dat er scharreltarrels bestaan. Haha. SCHARRELTARRELS. Die zullen dan wel biologisch meer verantwoord zijn. Voor de natuurbewuste medemens. Om 3 uur ging de laatste richting huis.