Afstand: 149 km
Met volle tank en lege blaas vertrokken we vanaf de Scheenen om 18.00 uur. Het weer was prima, ik denk zo'n 22 graden. Dorethe was onze navigator en op de planning stond een route van 110 km. Voor het donker weer thuis dus.
De route was leuk. We kwamen onder ondere door Venhorst, Wanroij, Landhorst, Holthees, Maashees, Geisteren, Overloon, Well, Afferden, Cuijk, Velp, Gassel. Deze volgorde is willekeurig. Aan het begin van de tocht moesten we al goed de armen en heupen losmaken. Een rondje Brouwershof. Nu het bochtenwerk weer was opgefrist konden we van start. Zoals ik al zei, een geweldige rit. We zijn slechts 2x gekeerd en hebben maar 3 zandpaden gehad.
In Overloon was het kermis en we zagen een overvol terras, dus daar wilden wij ook bij zijn. Dat moest daar vast gezellig zijn. Het terras heette Clevers en was de beste ijssalon van Nederland toevallig. Die mazzel hebben wij dan weer. En het voordeel is dat wanneer een terras heel groot is er altijd wel iemand opstaat om te gaan. Zo ook deze keer.
Wachten... en nog even wachten |
Gonny en Dorethe hadden er zin in en bestelden een extra grote koffie. En ik had al gezien dat de milkshakes hier echt waren, dus doe mij die maar! Liever niet zo'n heel groot glas....
2x grote koffie en een milkshake |
maar wel een mooi bordje vol |
Het wachten duurde lang (zoals wachten altijd lang kan duren), maar om van bestellingsbriefje 21 naar de 1e plek te gaan dat duurde wel ruim een half uur. De koffie kwam eindelijk. Haha, de extra grote koffie van Gonny en Dorethe was in 1 slok leeg. Dat was maar goed ook want we wilden verder.
Nadat Dorethe haar helm weer had gevonden kon de reis weer verder gaan. Die helm stond trouwens op een dromedaris. Dat klinkt misschien vreemd, maar ik vond het nog raarder toen een of andere gast luidruchtig lachte en naar dat beest wees en hard riep: Die helm op de kop van die GIRAFFE. Huh? Giraffe?? Vlg mij toch echt een dromedaris. Giraffen hebben toch een veel langere staart en twee antennes?
Waar is mijn helm? |
Een mooi paadje. En oh, wat heb ik hier een hekel aan. In het schemerdonker dit pad te rijden. Het wemelt werkelijk van de konijnen. Die konijnen hebben ook maar 1 hobby en dat is hier goed te merken. Ze schieten iedere keer net voor je wiel weg. Een kennis van me had er pas 1 tussen zijn motorspaken gehad. Nee, niet gevallen, ook niet bijna, maar wel van top tot teen onder het konijnenbloed. Ieks. En je schrikt je eigen toch een hoedje!
Konijn na de aanrijding |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten